• เวียนศีรษะ
• หน้ามืด
• ตาลาย
• ใจสั่น
• หายใจติดขัด
• เจ็บแน่นบริเวณหน้าอก
• เป็นลม หมดสติ

• การซักประวัติและตรวจร่างกายอย่างละเอียด เช่น การดื่มชา กาแฟ หรือน้ำอัดลม โรคประจำตัวต่างๆ (เช่น เส้นเลือดหัวใจอุดตัน ความดันโลหิตสูง เบาหวาน หรือภาวะไทรอยด์)
• การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ (electrocardiogram: EKG)
• การติดเครื่องบันทึกคลื่นไฟฟ้าหัวใจไว้ที่ตัวผู้ป่วยเป็นเวลา 24 หรือ 48 ชั่วโมง (Holter monitoring) ในกรณีที่ผู้ป่วยมีอาการแต่ไม่ได้เป็นตลอดเวลา
• การตรวจสมรรถภาพหัวใจขณะที่ผู้ป่วยออกกำลังกาย (exercise stress test: EST)
• การตรวจคลื่นเสียงสะท้อนความถี่สูง (echocardiogram)
• การตรวจระบบการนำไฟฟ้าภายในหัวใจ (cardiac electrophysiology study)

ภาวะหัวใจเต้นเร็วส่วนมากไม่ได้เกิดจากโรคหัวใจ อาจไม่ต้องทำการรักษา เพียงแค่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในชีวิตประจำวัน เช่น หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์หรือคาเฟอีน การสูบบุหรี่ การใช้สารเสพติด ส่วนภาวะหัวใจเต้นเร็วจากสาเหตุเฉพาะ แพทย์จะพิจารณาตามสาเหตุ อาการ และความรุนแรงของโรค เช่น การรักษาภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานเกิน
ภาวะหัวใจเต้นเร็วที่เกิดจากโรคหัวใจ ขึ้นกับชนิดของภาวะหัวใจ โดยแพทย์จะเลือกการรักษาที่เหมาะสมได้แก่

• การใช้ยาควบคุมจังหวะของหัวใจ
• การใช้ไฟฟ้ากระตุกเพื่อปรับการเต้นของหัวใจ (cardioversion)
• การใช้สายสวนเพื่อจี้สัญญาณไฟฟ้าหัวใจที่นำไฟฟ้าผิดปกติ (radiofrequency ablation therapy)
• การฝังเครื่องกระตุกไฟฟ้าหัวใจ (implantable cardioverter defibrillator) ใช้ในกรณีที่ผู้ป่วยมีความเสี่ยงหัวใจห้องล่างเต้นผิดปกติ (ventricular fibrillation)

• มีอาการหน้ามืดหรือหมดสติบ่อยครั้ง
• เกิดลิ่มเลือด (blood clots) โดยเฉพาะภาวะหัวใจห้องบนสั่นพลิ้ว (atrial fibrillation)
• หัวใจวาย (heart failure) เป็นภาวะที่หัวใจสูบฉีดเลือดไปเลี้ยงร่างกายได้ไม่เพียงพอ
• เสียชีวิตกะทันหัน มักเกิดขึ้นกับภาวะหัวใจเต้นเร็วที่เกิดในหัวใจห้องล่าง (ventricular tachycardia or ventricular fibrillation)

• หลีกเลี่ยงปัจจัยเสี่ยงต่างๆ เช่น กาแฟ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ความเครียด การสูบบุหรี่
• รับประทานอาหารที่มีประโยชน์
• ออกกำลังกายสม่ำเสมอ
• ตรวจสุขภาพและพบแพทย์สม่ำเสมอ