• มีก้อนขึ้นตามส่วนต่างๆ เช่น แขน ขา หรือลำตัว โดยก้อนนี้จะค่อยๆ ใหญ่ขึ้นและไม่เคลื่อนที่ตามการเคลื่อนไหวของร่างกาย
• มีอาการเจ็บหรือไม่มีอาการเจ็บก็ได้ แต่ถ้าหากมีแผลก็จะเป็นแผลเรื้อรังที่รักษาไม่หายหรือ มีแผลฟกช้ำ ที่มีอาการบวมโตมากขึ้นเรื่อย ๆ 

ส่วนมากพบบ่อยที่สุดคือบริเวณแขนขา รองลงมา ได้แก่ ลำตัว และศีรษะและลำคอ ตามลำดับ

• แพทย์วินิจฉัยโรคโดยการตัดชิ้นเนื้อไปตรวจทางพยาธิวิทยา
• รวมทั้งเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ / ภาพเอ็มอาร์ / เพ็ทสแกนเพิ่มเติม เพื่อจัดระยะของโรค

ผู้ป่วยร้อยละ 20 มาพบแพทย์ด้วยโรคระยะแพร่กระจาย 

 การรักษาหลัก คือการผ่าตัดซึ่งพบว่าได้ผลการรักษาที่ดี หรืออาจร่วมกับการกับการรักษาเสริม ด้วยการฉายรังสี

• การรักษาด้วยยามะเร็งแบบจำเพาะต่อเซลล์มะเร็ง (Target) สามารถใช้รักษามะเร็งเนื้อเยื่อบางชนิด
• รังสีรักษาในมะเร็งเนื้อเยื่ออาจทำได้ทั้งก่อนการผ่าตัด หรือหลังการผ่าตัด ซึ่งทั้งสองวิธีมีข้อดีข้อเสียต่างกัน โดยแพทย์จะเป็นผู้ประเมิน และพิจารณาวิธีที่เหมาะสมให้ผู้ป่วยแต่ละราย
• ผู้ป่วยบางรายอาจได้รับยาเคมีบำบัดเสริมด้วยหากก้อนมะเร็งมีขนาดใหญ่ และผลชิ้นเนื้อเป็นชนิดรุนแรง

การฉายรังสีอาจเป็นการรักษาหลักกรณีที่ก้อนผ่าตัดไม่ได้ ในผู้ป่วยระยะแพร่กระจาย อาจฉายรังสีเพื่อบรรเทาอาการจากก้อน ให้ยาเคมีบำบัดหรือยามุ่งเป้า (targeted therapy) ขึ้นกับชนิดของชิ้นเนื้อมะเร็ง 

มะเร็งเนื้อเยื่อบางชนิดมีการตอบสนองดีต่อยาเคมีบำบัด เช่น มะเร็งเนื้อเยื่อชนิด rhabdomyosarcoma, มะเร็งกระดูกชนิด Ewing’s sarcoma เป็นต้น จึงมักเริ่มการรักษาด้วยยาเคมีบำบัดนำ แล้วตามหลังด้วยการผ่าตัดหรือการฉายรังสี ทั้งนี้ปริมาณรังสีที่ฉายจะแตกต่างกับมะเร็งเนื้อเยื่อชนิดอื่นๆ

ปัจจุบันไม่มีวิธีป้องกันโรคมะเร็งเนื้อเยื่ออ่อนได้ 100% มีเพียงการรักษาสุขภาพร่างกายให้แข็งแรงอยู่เสมอ ระมัดระวัง หมั่นสังเกตอาการผิดปกติของตัวเองเรื่อย ๆ ตรวจสุขภาพทุกปี และรีบพบแพทย์เมื่อมีอาการ