ประสาทหูเทียมมีส่วนประกอบที่สำคัญ 2 ส่วน ได้แก่

• ส่วนที่ฝังอยู่ภายในร่างกาย หรือเรียกว่าเครื่องรับสัญญาณเสียง
• ส่วนที่อยู่ภายนอกร่างกาย หรือเรียกว่าเครื่องแปลงสัญญาณเสียง

• เด็กอายุตั้งแต่ 2 ปีขึ้นไป
• ประสาทหูเสื่อม 2 ข้าง มีระดับการได้ยินมากกว่า 90 เดซิเบลในเด็ก และมากกว่า 80 เดซิเบลในผู้ใหญ่
• ใช้เครื่องช่วยฟังไม่ได้ผลหรือได้ผลน้อยมาก
• มีสุขภาพแข็งแรง ไม่เป็นอุปสรรคต่อการผ่าตัด
• มีระดับสติปัญญาและสุขภาพจิตอยู่ในเกณฑ์ปกติ
• สามารถเข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพการได้ยินหลังการผ่าตัดได้

• การประเมินการได้ยิน
• การตรวจร่างกาย ได้แก่ การซักประวัติเพื่อหาสาเหตุของการสูญเสียการได้ยิน การตรวจหูหาความผิดปกติของหูชั้นนอกหรือหูชั้นกลาง รวมถึงการตรวจเลือด ปัสสาวะ ปอด หัวใจ เพื่อตรวจดูความสมบูรณ์ของร่างกายก่อนผ่าตัดฝังประสาทหูเทียมด้วยการดมยาสลบ
• การตรวจสุขภาพจิตและระดับสติปัญญา เนื่องจากการเรียนรู้ในการฟังและการพูดต้องใช้สมาธิและปัญญาของตนเอง ร่วมกับความช่วยเหลือของทีมงานที่ช่วยฟื้นฟูสมรรถภาพของการได้ยินและคนในครอบครัว ระดับสติปัญญาและสุขภาพจิตจึงมีความสัมพันธ์ต่อผลที่ได้จากการใช้เครื่องประสาทหูเทียมเป็นอย่างมาก

ในปัจจุบันการผ่าตัดฝังประสาทหูเทียมที่นิยมทำกันมากที่สุดมีอยู่ 2 วิธี ได้แก่

• วิธี mastoidectomy with posterior tympanotomy approach (MPTA)
• วิธี suprameatal approach (SMP)

ภาวะแทรกซ้อนของการผ่าตัดแบ่งเป็น 2 ชนิด ได้แก่

• ชนิดรุนแรง
  • การบาดเจ็บต่อเส้นประสาทที่มาเลี้ยงใบหน้า (facial nerve)
  • เยื่อหุ้มสมองอักเสบ
  • แผลผ่าตัดติดเชื้อหลังผ่าตัดจนทำให้เครื่องรับสัญญาณเสียงโผล่ออกมาภายนอก
• ชนิดไม่รุนแรง
  • การบาดเจ็บต่อผิวหนังของช่องหู เยื่อแก้วหู
  • มีการกระตุกของกล้ามเนื้อของใบหน้าขณะใช้เครื่อง