1. อายุที่มากขึ้น เพศชายพบบ่อยกว่า
2. ภาวะโรคประจำตัว เช่น เก๊าท์หรือเรื้อนกวาง ความดันโลหิตสูง
3. การมีภาวะเท้าแบนหรือเท้าผิดรูป หรือมีภาวะเอ๊นร้อยหวายสั้นกระดกข้อเท้าได้น้อย ความอ้วน
4. ยาบางกลุ่มเช่น ฟลูออโรควิโนโลน การทานยาเสตียรอยด์นานๆ
5. เทคนิคการวิ่งที่ไม่เหมาะสม การวิ่งขึ้นลงเขา หรือสภาวะอากาศหนาวเย็นกว่าปกติ

ปวดบวมบริเวณเอ็นหลังน้นเท้าอาจค่อยๆเป็นน้อยๆหรืออาจปวดบวมแดงเฉียบพลันจนเดินไม่ไหว มักปวดมากเวลาเริ่มเดินและดีขึ้นเมื่อเดินไปได้สักพัก เมื่อเป็นนานจนเรื้อรังอาจทำให้เอ็นร้อยหวายฉีกได้ เมื่อมีการลงน้ำหนักส้นเท้าผิดจังหวะ
 

1. ประคบเย็นเมื่อปวดบวมแดงร้อนเฉียบพลัน หยุดเดินพักการใช้ พันผ้าหรือสนับข้อเท้า การยกขาสูง จนดีขึ้น
2. การเดินที่ไม่ลงน้ำหนักยันปลายเท้าเพื่อไม่ให้เกิดแรงดึงต่อเอ็นร้อยหวาย
3. พักการเดินยืนให้น้อยที่สุดจนกว่าตื่นนอนตอนเริ่มลุกเดินหายปวด
4. การทานยา การรักษาด้วยคลื่นกระแทก (shockwave therapy)
5. การผ่าตัดเมื่อมีความเจ็บปวดเรื้อรังแย่ลงจนรบกวนการใช้งานและมีกการตรวจพบมีความเสื่อมเรื้อรังฉีกขาดภายใน ดังนั้นจึงควรรับการตรวจรักษาแต่แรกและหายโดยเร็วและหลีกเลี่ยงไม่ให้กลับเป็นซ้ำบ่อยๆจนเรื้อรัง