គុណសម្បត្តិ៖ 

• ការព្យាបាលត្រឹមត្រូវអាចត្រូវបានអនុវត្តភ្លាមៗដោយស៊កបញ្ចូលបាល់លូនទៅពង្រីកសសៃបេះដូង ឬការធ្វើអន្តគមន៍ពង្រីកសរសៃឈាមបេះដូងតាមរយៈការចាក់សសៃឈាមក្រោមស្បែក (Percutaneous Coronary Intervention) ។

គុណវិបត្តិ៖ 

• វាបង្កឲ្យមានកត្តាប្រឈមខ្លះសម្រាប់ផលវិបាក ឧទាហរណ៍ ការដាច់សសៃឈាម ដោយសារការចាក់កាតេទែចូលទៅក្នុងសរសៃឈាមក្រហមចាប់ពីក្រលាន ឬដៃ​ ឬកដៃរបស់អ្នកជំងឺដោយប្រុងប្រយ័ត្នចាក់សំដៅទៅរកសសៃឈាមបេះដូង។ តែទោះជាយ៉ាងណា កត្តាប្រឈមបែបនេះមានតិចតួចណាស់ដែលបានទទួលការព្យាបាលដ៍ជំនាញពីវេជ្ជបណ្ឌិតដែលមានសមត្ថភាពខ្ពស់។  
• វាមានតម្លៃថ្លៃ។​
• អ្នកជំងឺត្រូវការសម្រាកពេទ្យពី​៤ទៅ២៤ម៉ោងបន្ទាប់ពីធ្វើទម្រង់ការហើយ។

បច្ចេកវិទ្យាដោយការស្កែនត្រូវបានវិវត្តយ៉ាងឆាប់រហ័សក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ។ ឥឡូវនេះវាផ្តល់នូវរូបភាពកម្រិតខ្ពស់ និងមានកម្រិតពណ៌ច្បាស់ចំពោះសរីរាង្គតូចៗនិងសរីរាង្គដែលមានចលនាលោតមានដូចជាបេះដូង។
អ្នកជំងឺដែលពិនិត្យការថតស្កែនសរសៃឈាមបេះដូងបានទទួលថ្នាំពណ៌ដែលជាអ៊ីយ៉ូតដែលជាសូលុស្យុងចាក់តាមសរសៃឈាមដើម្បីធានាឲ្យទទួលបានរូបភាពល្អបំផុត។
ជាធម្មតា ក្នុងអំឡុងពេលនៃការពិនិត្យនេះត្រូវចំណាយពេលប្រហែល១០នាទី ដើម្បីឲ្យកាំរស្មីអ៊ិចបានឆ្លងកាត់រាងកាយ និងត្រូវបានចាប់យកដោយឧបករណ៍រាវរកពិសេសនៅក្នុងម៉ាស៊ីនស្កែន។


 

គុណសម្បត្តិ៖ 

• ទម្រង់ការដែលប្រើម៉ាស៊ីនស្កែនដែលអាចរករូបភាពច្រើនកន្លែង MDCT (Multi-Detector Computerized Tomography) អាចត្រូវបានអនុវត្តក្នុងរយៈពេលខ្លី។
• អ្នកជំងឺមិនតម្រូវឲ្យសម្រាកពេទ្យទេបន្ទាប់ពីធ្វើទម្រង់ការហើយ។
• វាបានផ្តល់នូវលទ្ធផលត្រឹមត្រូវជាក់លាក់កម្រិតខ្ពស់ជាង៩០% ក្នុងការរកឃើញជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។

គុណវិបត្តិ៖ 

• វាត្រូវការចំណាយពេលប្រហែល ១-២ ម៉ោងសម្រាប់ដំណើររូបភាពបន្ទាប់ពីស្កែនជាក់ស្តែង។
• អ្នកជម្ងឺត្រូវតែមានចង្វាក់បេះដូងជាទៀងទាត់ ហើយអាចទប់ដង្ហើមប្រមាណ ១០ វិនាទីសម្រាប់ការស្កែនម្តងៗជាមួយនឹងម៉ាស៊ីនស្កេនជំនាន់ថ្មី។ តម្រូវការទាំងនេះមិនចាំបាច់ទេ។