ជាធម្មតា មិនមានរោគសញ្ញាណាមួយគួរឲ្យកត់សម្គាល់ក្នុងអំឡុងពេលដំណាក់កាលដំបូងនៃមហារីកក្រពះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណា រោគសញ្ញានៅក្នុងដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរគឺស្រដៀងគ្នាទៅនឹង អ្នកជំងឺផ្សេងទៀតដូចជាជំងឺដំបៅក្រពះពោះវៀន និងរលាកក្រពះពោះវៀនដោយសារវ៉ីរុស។
នៅក្នុងដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ រោគសញ្ញាអាចមានដូចជា៖

• មិនសុខស្រួលក្នុងពោះ ជាពិសេសនៅផ្នែកខាងលើ និងកណ្តាលនៃពោះ
• មានឈាមក្នុងលាមក
• ក្អួត ដែលអាចមានលាយឈាម
• ស្រកទម្ងន់ដោយគ្មានមូលហេតុ
• ឈឺពោះ ឬហើមពោះបន្ទាប់ពីការបរិភោគអាហារ
• អស់កម្លាំង

ជាទូទៅ ប្រសិនបើអ្នកជួបអាការរោគណាមួយដូចខាងក្រោមនេះ អ្នកគួរតែពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតភ្លាម៖

• មិនសុខស្រួលក្នុងពោះ ឬពិបាករំលាយអាហារ
• ហើមពោះបន្ទាប់ពីការបរិភោគអាហារ
• ចង្អោរចង់ក្អួត
• ការបាត់បង់ចំណង់អាហារ
• ឈឺផ្សាចុងដង្ហើម

• គ្រូពេទ្យនឹងពិនិត្យមើលពីប្រវត្តិរបស់អ្នកជំងឺ និងធ្វើការពិនិត្យរាងកាយ
• អ្នកជំងឺនឹងត្រូវបានផ្តល់ឲ្យនូវល្បាយទឹកថ្នាំBariumនិងទឹកដើម្បីផឹក។ ទឹកថ្នាំនេះ នឹងពាសបណ្តោះអាសន្នលើបំពង់អាហារ ក្រពះនិងពោះវៀនតូច។ បន្ទាប់មកធ្វើការថតកាំរស្មី X ដែលអាចបង្ហាញរូបភាពដុំសាច់ ឬភាពមិនប្រក្រតីផ្សេងៗណាមួយ​។

• ការថតឆ្លុះក្រពះពោះវៀនផ្នែកខាងលើ គឺជាទំរង់ការដែលអនុញ្ញាតឲ្យគ្រូពេទ្យពិនិត្យឃើញនូវភ្នាសខាងក្នុងរបស់ក្រពះ និងអាចច្រឹបយកជាលិកាមិនធម្មតា សម្រាប់ធ្វើការពិនិត្យបន្ថែមទៀត។
• ការឆ្លុះក្រពះពោះវៀនដោយប្រើរលកសំលេងអ៊ុលត្រាសោន អាចជួយវេជ្ជបណ្ឌិតក្នុងការវាយតម្លៃថាតើ ជម្ងឺមហារីកក្រពះមានការវិវឌ្ឈន៍ និងរីករាលដាលទៅសរីរាង្គនៅក្បែរនោះឬទេ។
• ការថតសួត ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីរកឃើញនូវភាពមិនប្រក្រតីណាមួយនៅក្នុងសួត និងពិនិត្យមើលថាតើជម្ងឺមហារីកបានរីករាលដាលទៅកាន់សួតដែរឬទេ។
• ការថតស៊ីធីស្កេន (CT) បង្កើតនូវរូបភាព 3D នៃសរីរាង្គខាងក្នុង និងអាចឲ្យគ្រូពេទ្យបានសង្កេតមើលទីតាំង និងការរីករាលដាលនៃជំងឺនេះបានជាក់ច្បាស់ជាងពីកាំរស្មីអ៊ិចស្តង់ដារ។

ការព្យាបាលនៃជំងឺមហារីកក្រពះពាក់ព័ន្ធនឹងការសហការគ្នារវាងក្រុមអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្រ្តដែលមកពីផ្នែកផ្សេងៗជាច្រើនដូចជា គ្រូពេទ្យវះកាត់ វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញផ្នែកកាំរស្មី និងជំងឺមហារីក ដែលនឹងរួមគ្នាក្នុងការរៀបចំផែនការព្យាបាលសមស្របបំផុតសម្រាប់អ្នកជំងឺនីមួយៗ។ ជម្រើសនៃការព្យាបាលអាស្រ័យទៅលើ៖

• ទំហំ ទីតាំង និងរូបរាងនៃកោសិកាមហារីក
• ដំណាក់កាល និងការរីករាលដាលនៃជម្ងឺមហារីក
• សុខភាពទូទៅរបស់អ្នកជម្ងឺ

• ការវះកាត់
• ការព្យាបាលដោយថ្នាំគីមី
• ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី